członek Izby Lordów

См. также в других словарях:

• par — m IV, DB. a, Ms. parze; lm M. owie, DB. ów 1. «członek brytyjskiej Izby Lordów» 2. hist. «we Francji w latach 1814 1848: członek wyższej izby parlamentu, tzw. Izby Parów» 3. hist. «w średniowieczu: członek grupy feudalnej, złożonej z równych… …   Słownik języka polskiego

• kanclerz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «w dawnej Polsce: wysoki urzędnik kierujący Kancelarią Królewską i archiwum, od wieku XV pełniący także funkcje ministra spraw wewnętrznych i zagranicznych Rzeczypospolitej» Kanclerz koronny, wielki. Kanclerz… …   Słownik języka polskiego

• lord — m IV, DB. a, Ms. lordrdzie; lm M. owie, DB. ów 1. «dziedziczny tytuł wyższej szlachty angielskiej przysługujący parom Anglii; także nadawany za zasługi; osoba mająca ten tytuł» 2. «tytuł związany z niektórymi wysokimi stanowiskami w Anglii» ∆… …   Słownik języka polskiego